وقتی خدا ما رو فراموش می کنه

سلام

زندگی خیلی سخته، خیلی سخت.

محکم و استوار باقی موندن خیلی سخته، خیلی سخت.

مخصوصا وقت هایی که هیچی اونجوری که میخوای نیست، خیلی سخته امیدوار بمونی، ایمان خودت را حفط کنی و لبخند بزنی.

تازه باید مراقب باشی که کسی هم متوجه ناراحت بودنت نشه.

همیشه فکر می کنیم در بدترین روزهای زندگیمون هستیم ولی مدتی نمیگذره که وضعمون از اینی که الان هست هم سخت تر میشه.

 

امروز یکی از دوست های قدیمیم زنگ زد. گفت مادرش دو سال پیش فوت کرده. خیلی ناراحت شدم.

زندگی همینه، روزهای سخت و ناراحت کننده. نمیگم که همش اتفاقات بده، اتفاقات خوب هم هست ولی من واقعا فکر می کنم سختی ها بیشتره.

 

به دوستم گفتم: خدا منو فراموش کرده. گفت: خدا هیچوقت ما را فراموش نمیکنه.

 

واقعا خدا منو فراموش نکرده؟؟؟؟؟ پس چرا من هیچ نشونه ای نمیبینم؟؟؟؟

 

 

خونه تکونی

سلام

مدتیه سعی می کنم زندگیم را خونه تکونی میکنم.

این خونه تکونی شامل افکار، وسایل و ادم ها میشه.

تو این مدت کوتاه سه نفر را از زندگیم حذف کردم. سه نفر که هر کدوم به روشی باعث ناراحتی من میشدن، البته شاید هم ناراحتم نمیکردن ولی حس بدی بمن نتقل میکردن.

کار خاصی هم برای حذف انجام ندادم، تنها کاری که کردم این بود که دیگه جواب پیام و تماس های اونها را ندادم. راحت.

بهمین سادگی.

در مورد افکرام هم همین کار رو میکنم. دارم خیلی فکر ها و کارهای غیر ضروری را برای همیشه حذف می کنم. راحت.

خیلی از وسایلی را هم که نیاز مدارم میندازم دور.

اینطوری هم فکرم خلوت میشه هم اطرافم.

پیشنهاد می کنم شمام همین کارو انجام بدید.

زندگیتون را از افکار، ادمها و وسایل مزاحم و بی مصرف خالی کنید.

فقط خودت و خدا

سلام

کاش یه قرصی بود به نام قرص قدرت. اینطوری که هرکس میخورد قوی و محکم میشد جسمی و روحی.

 

این روزها به این نتیجه رسیدم که در این دنیا هیچ کاری ساده نیست و هیچ هدفی سهل الوصول نیست.

 

مثلا قوی بودن کار سختیه. اینکه همیشه سعی کنی ظاهرت را حفظ کنی، لبخند بزنی، آرام و خونسرد باشی و عصبانی نشی.

باید همیشه ظاهر خوبی داشته باشی، با صدای آروم و ملایم صحبت کنی و در کمال خونسردی سعی کنی به تنهایی همه مشکلات را حل کنی و ادامه بدی.

 

حتی اگه به شدت ناراحتی و دلت از زمین و زمان گرفته، اونقدر که میتونی بشینی و ساعت ها گریه کنی، باید آروم و صبور باشی، لبخند بزنی و ادامه بدی با توان هر چه بیشتر.

 

هیچ کمکی نیست، هیچ یاری نیست، هیچ جمله محبت آمیزی نیست. 

فقط خودت هستی و خدا.

باز هم باید قوی و محکم باشی و ادامه بدی با همون قدرت و انرژی آغاز کار.

 

من دارم شدیدا کار می کنم

سلام

امروز بعد از مدتها به این وبلاگ سر زدم. این پیام را دیدم 

اندوه تو به این جهت است که نمیدانی
در جهانی زندگی می کنی 
که یگانه اصل ثابت در این جهان ،
اصل 'بی ثباتی ' است...

خیلی زیبا و به موقع بود. قطعا ما در جهان بی ثباتی زندگی می کنیم. این هم میتونه خوشحال کننده باشه و هم ناراحت کننده.

خوبیش این هست که هر سختی و غم و اندوهی... بهرحال میگذره ولی خب ناراحت کنندش اینه که به هیچ چیزی نمیشه دل بست انگار. کمی ترسناکه.

 

خبر خوب اینه که دارم شدید روی تزم کار میکنم. دکترا گرفتن واقعا سخته خیلی سخت. ولی خب منم ادم قوی هستم و دارم تلاش می کنم.

 

وضعیت روحیم هم خداراشکر بهتره. تو این مدت کاملا تنها بودم. تقریبا دیگه از همه ادم ها دل بریدم و توقع خودم را از آدم ها به صفر رسوندم. شاید دلیلش این باشه که فکر میکنم ادم ها خیلی خیلی ضعیفن، خیلی ضعیف تر از اونکه بخوان برای من کاری کنن.

 

تو تنهایی هام با خدا حرف میزنم فقط.

انگار هر چی از ادم ها دور میشم به خدا نردیکتر میشم. نمیدونم چرا.

 

خلاصه که حالم خوبه. نه اینکه همه چی خوب باشه. مثل همیشه مشکلاتی هست ولی دیگه دارم یاد میگیرم وسط انبوهی از مشکلات هم دوام بیارم و حال خودم را خوب نگه دارم.