تو را میخواهم(معلوم نیست کجا موندی)

تو را می‌خواهم 

برای پنجاه سالگى

شصت سالگی

هفتاد سالگی

تو را می‌خواهم 

برای خانه‌ای که تنهاییم

تو را می‌خواهم برای چای عصرانه

تلفن‌هایی که می‌زنند و جواب نمی‌دهیم

تو را می‌خواهم برای تنهایی

تو را می‌خواهم وقتی باران است

برای راه‌پیمایى آهسته‌ی دوتایی

نیمکت‌های سراسر پارک‌های شهر

برای پنجره‌ی بسته

 وقتی سرما بیداد می‌کند

تو را می‌خواهم

برای پرسه زدن‌های شب عید

نشان کردن یک جفت ماهی قرمز

تو را می‌خواهم

برای صبح

برای ظهر

برای شب

برای همه‌ی عمر

👤 نادر ابراهیمى