منتظر هیچ چیزی نیستم
سلام
خداراشکر مدتی پارکینگ نداشتم و خیلی اذیت شدم ولی بالاخره دوباره پارکینگم اکی شد. الان چهار روزه با ماشین خودم میام اداره.
دوهفته روی یک مقاله کار می کیردم اون را هم تموم کردم و فرستادم برای استادم که کارهای submit را انجام بده.
پروپوزال را هم شروع کردم. سعی میکنم به امید خدا تا حداکثر یک ماه دیگه تمومش کنم.
کلا حال و روزم بهتره. ولی باز هم بعضی وقت ها میزنه به سرم. احساس می کنم دارم مخالف غریزه خودم زندگی می کنم.
البته از وقتی تصمیم گرفتم کسی وارد زندگیم نشه خیلی تمرکزم بیشتر شده و کارام بهتر پیش میره. زندگیم آرومتر شده. آشفتگی افکارم کمتر و صبر و حوصلم بیشتر شده.
دیگه منتظر هیچ پیام یا تماسی از طرف هیچ کسی نیستم. بعضی وقت ها با یکی دوتا از دوستان قدیمم چت میکنم. کلا دیگه گوشی موبایل برام اهمیتی نداره. تا زنگ نخوره و اسم ام اس نیاد سراغش نمیرم. فکرم راحت تر شده. یک روز آخر هفته را بخودم اختصاص میدم. معمولا مهمونی و نظافت و خرید و ... یه روز دیگه هم درس می خونم.
