روز سوگواری
سلام
خیلی برام جالبه که امروز خیلی زود گذشت. خیلی زود. الان ساعت از 3 گذشته و من اصلا متوجه این تغییر سریع زمان نشدم. ساعت چهار و نیم از اداره میرم. میرم همونجا. همون گوشه ولی روی صندلی خودم نمیشینم. میشینم روی صندلی اون. یجوری میشینم که نتونم کسی و جایی را ببینم. یجوری میشینم که فقط منظره طبیعت را ببینم. نمیخوام امد و رفت ادم ها را ببینم.
دوست دارم بیاد و با هم صحبت کنیم و با خوبی و خوشی از هم جدا بشیم نه اینکه برگرده. چون دیگه هیچی مثل اولش نمیشه. احساس من تغییر کرده و هیچ دلیلی نمیتونه منو قانع کنه ولی بهرحال خدا میدونه.
ترجیح میدم زود قضاوت نکنم. ترجیح میدم صبر کنم و ببینم چی میشه.
من دیگه صبور شدم. آرومم. نه با چیزی خوشحال میشم و نه ناراحت. فکر میکنم دارم به یه سطح بلوغی میرسم. آروووووووووووووووووووووووووووووووووم مثل دریا.
تپش قلبم زیاد شده. یه قرص خوردم.
یاد روز اولی افتادم که همدیگه را دیدیم. یادمه یکشنبه بود. روز قبلش از مسافرت برگشته بود. کمی دیر رسید. وقتی اومد صندلی را از روبروی میز برداشت و نشست کنار من. من اصلا حالم خوب نبود. حتی یادمه وقتی دیدمش خیلی خوشحال نشدم. ولی چند دقیقه بعدش خیلی حالم بهتر شد. در مورد مسایل کاری و حاشیه ای صحبت کردیم. در مورد عید و ترافیک و ...خیلی در مورد خودمون صحبت نکردیم. برام یه روسری اورده بود که خیلی زیبا کادو کرده بود.
روز بعدش بهش پیام دادم و ازش خواستم باز باهام بیاد بیرون. اومد. اخرش که میخواستیم از هم جدا بشیم بهش گفتم: میشه یه چیزی دم گوشت بگم؟
گفت: اره و گوشش را اورد جلو و من اروم بوسیدمش. خیلی خجالت کشید. بعد دوباره کمی صحبت کردیم. بعد اون اروم منو بوسید و من دوباره و اون دوباره..
بعد از اونروز دیگه هم رو ندیدیم ولی دایم چت میکردیم. اون رفت شمال. سر سال تحویل یادمه بهم زنگ نزد که تبریک بگه و من خیلی دلم گرفت.
بگذریم حالا دیگه این حرفها هیچ فایده ای نداره.
