امروز و امشب را گذاشتم برای سوگواری
سلام
دیروز رفتم سینما و فیلم "لاتاری " را دیدم. بهمراه دوستم و دخترش، زنداداشم و دخترش. فیلم خیلی خوبی نبود ولی بد هم نبود کلا روحیمون عوض شد.
همونموقع که توی سینما بودم یکدفعه دیوونه شدم و دوباره به م پیام دادم. بهش نوشتم:"سلام م. من فردا بعد از اداره میرم همونجایی که برای اولین بار همدیگه را دیدیم. منتظرت موندم" و همچنان هیچ پیامی نیومد.
من احساس میکنم حق دارم که واقعیت را بدونم. و حق دارم که اخربن تلاشم را انجام بدم که بعدها حسرت نخورم. شاید بیاد شاید هم نیاد. بهرحال این اخرین تلاش منه. بهرحال میرم اونجا و یه قهوه میخورم کمی از طبیعت لذت میبرم. بعد هم میرم خونه و برای همیشه این دندون لق را میکشم و خیال خودمو راحت میکنم.
امروز و امشب را گذاشتم برای سوگواری. امروز توی پارک حسابی گریه میکنم. امشب هم همینطور. از فردا میشم یه ادم دیگه. دیگه همه چی تموم میشه.
نمیخوام تا اخر عمرم برای یه رابطه از دست رفته گریه و زاری کنم. سوگواری کافیه. فقط تا فردا صبح که بیدار میشم بهش فکر میکنم.
از فردا میشینم و خوب فکرام رو میکنم. در مورد ایندم، خونه، کار، وام و ...
مهم اینکه دیگه یه ادم دیگه میشم.
امروز صبح زود رفتم بانک و مدارکم را تحویل دادم. رییس بانک تا این مرحله با وامم موافقت کرده. یه سری مدارک هم فردا باید از اداره بگیرم و باید مدارک ضامن را هم ببرم. احتمالا دوشنبه باید دوباره برم بانک. به امیدخدا همه چی اکی میشه.
صبح توی راه که بودم دوستم زنگ زد. آ دوستم استرالیا زندگی میکنه. الان با شوهرش و دخترش اومده ایران برای تعطیلات. خیلی خوشحال شدم که بهم زنگ زد. کلی روحیم عوض شد. بهش گفتم هروقت دوست داشت بهم زنگ بزنه که همدیگه رو ببینیم. چقدر دوستم باوفاست. خالصه خالص ناب ناب.
