یکی از ارزوهای من
یکی از ارزوهام اینه که یکی بیاد منو برداره و با خودش ببره خارج.
من نمیدونم چجوری. یجوری که خدا خودش میدونه.
بیاد دنبالم و منتمو بکشه و ازم خاستگاری کنه و منو برداره و ببره . خودش اونجا کار داشته باشه. وضع مالیش خوب باشه. من برم اونجا با حوصله زبان یاد بگیرم و بعد برم دانشگاه یا یه کار راحت پیدا کنم و ارامش داشته باشم.
وای خدای من برای تو که کاری نداره. چرا یه ادم حسابی خوب و مهربون و خوش اخلاق و پولدار و تحصیلکرده سر راه من قرار نمیدی؟
دوست دارم ارامش داشته باشم. میخوام کمتر تلاش کنم. دوست دارم برم یه جای دنج مثل اتریش، بلژیک، سوئد، دانمارک و یا سویس. یه جایی که سرشار از ارامش باشه.
هفته ای سه روز قدم زنان برم کلاس زبان و توی دانشگاه هم درس بخونم. دوست درم تو خیابون ها ساکن و اروم قدم بزنم. چقدر لذت بخشه. میتونم چشمامو ببندم و همه جزییات را تصور کنم.
دوست دارم خونمون نزدیک کلاس زبان و دانشگاه باشه. چقدر عالی میشه. همیشه قدم زنان برم دانشگاه. دوست دارم با ارامش قدم بزنم.
تو خونه برای همسرم اشپزی کنم. برم خرید کنم. سالی چندبار بیام ایران. چقدر زندگی لذت بخش میشه.
دوست دارم یه خونه کوچک داشته باشم که یه حیاط نقلی داشته باشه. تو حیاطش گلکاری کنم. چندتا پنجره داشته باشه. پشت پنجره ها گلدون بذارم. سر میز شام شمع روشن کنم.
وای خدای من
دوست دارم نیشرت و شلوارلی و کتونی بپوشم و برم دانشگاه. دوست دارم نسیم خنک بپیچه توی موهام. دوست دارم با همسرم برم کنار دریا و بدوم. خیلی لذت بخشه.
دوست دارم از فروشگاه های بزرگ خرید کنم. مثلا شیر و نون و پنیر و مرغ و ماهی و ...
دوست دارم حسابی ماجراجویی کنم. غذاهای جدید درست کنم. مرغ بذارم تو فر. کیک درست کنم...
ارامش داشته باشم. ارامش زیاد.
